Proost op het leven

Als een ballonvaarder dreef ik mee op de gedachten van een experiëntialist. Met m’n hoofd in de wolken ondervond ik de stroming van lucht die mij verkoeling bezorgde. De ballonvaarder vroeg zich af wat ik onder mijn schedeldak verborg.

Ik hield jarenlang de spinsels voor mezelf. De vrijheid die ik had om ze op schrift te storten, het in bewaring te nemen, zonder het te delen met anderen. De angst die hield me tegen, en vooralsnog: ik was verlegen.

Tot de ommekeer, de kentering! Het leek wel een revolutie, zo drastisch veranderde mijn leven. Een snelle en totale gedaanteverandering. Ik begon te delen. En het leek me bovenal niet te vervelen. Ik bleef erover spreken.

Onderweg naar bevestiging, de logica van mijn spinsels en de stroomversnelling – sterker dan op welke plaats ook – ben ik mensen tegengekomen die van onschatbare waarde zijn geweest of nog steeds zijn in mijn bewegen.

De mensen die het mij mogelijk hebben gemaakt, dit te bereiken. Geloof in mezelf, zonder m’n tekortkomingen te ontwijken. Bedankt daarvoor!

Bedankt dat ik mezelf mag zijn, dat jullie naar me luisteren, dat jullie me tegenspreken, me in verwarring brengen en daar ook weer uit helpen, dat jullie me accepteren en me spiegels voorhouden. Bovenal bedankt voor het vertrouwen.

Je mag me sentimenteel vinden, een draak, een fanaticus, kritisch of pessimistisch, een held, zachtaardig hard, arrogant, zweverig of gedreven, een doorzetter die van geen ophouden weet, een perfectionist of een vuile rat. Het maakt allemaal niet uit, het mag – ik vind het prima!

‘ik ben gewoon een stoffelijk wezen dat op deze aardbol is beland‘

Staat getekend. C. Drenthen met een pen in z’n hand.