Uitsmijter 058

Ik geniet nu iedere ochtend van het gezang van de vogels, omdat ik s nachts lekker m’n raam open kan laten staan. Heerlijk wakker worden op die manier. Ik wil soms niet gaan slapen s avonds, omdat ik niet wil dat een dag ophoudt. Maar als ik weet dat ik morgen weer een nieuwe dag mag gaan ervaren, sukkel ik weg en rust dan in een diepe droom. Soms schrik ik wakker en kijk ik om me heen en dan zoek ik naar de realiteit. Wat is er gebeurd, denk ik dan. Is het echt of heb ik gedroomd. Een worp op die rode led lampjes proberen me dan wijs te maken dat het 3:00 is. M’n bewustzijn is ver te zoeken en op dat moment zakken m’n oogleden naar beneden en ben ik weer vertrokken op een nieuwe avontuurlijke reis in de wondere wereld van het rijk der dromen. Als ik op een zeker moment ontwaak, begrijp ik nauwelijks iets van waarover ik heb gedroomd. Werelds, prachtig, schoon en wonderbaarlijk. Ik heb weldra zin gekregen om de nacht in te luiden. Herken je dat?

Een gedachte over “Uitsmijter 058

Plaats een reactie