Omgekeerd komt het er op neer dat je hier maar even bent. Stom verdwaasd bewandel je het parcours langs de loketten van het leven om je kaart te laten stempelen.

Stigma’s en dogma’s, van je voorhoofd te herlezen. De stoïcijnen uit hun as herrezen. Je begint doch harder te rennen naar ieder opvolgend punt. En lijkt de stempels uit eigen hout te drukken.

Verdraaide dropveter! Je belandt in een strik. Bestempelt voor het leven, op zoek naar een brik. Maar je blijkt er geen gras van te eten, want je gelooft niet in je eigen kunnen.

Wordt eens kritisch en reflecteer, analyseer en relativeer. Verdwaal in je automatisme en ga jezelf eens iets gunnen. Geloof minder in verhalen van een ander, maar creëer een eigen versie waarbij je laat zien dat je durft te leven en niets of niemand je in de weg ligt. Ga voor jezelf en heb schijt aan die stempelkaart, want leven is niet een ander volgen. Leven is zelf ontdekken.