Pak een lineaal voordat het te laat is. Strek je armen uit in de lucht. Vergelijk jezelf met een ander voor wat het waard is. Blaas nu al frustrerend je ongemakken uit in een zucht. Sluit je af van de buitenwereld. Bekritiseer waar je faalt. Vergeet waar je kwaliteiten zichtbaar zijn, want je ziet ze niet. Met een hoofd van gewapend beton laat je jezelf dalen op een kussen. Iedere tekortkoming passeert de revue. De schijnwerpers staan erop gericht. 

Echter zwakt de stroomvoorziening af en dimt het licht. Langzaam maar zeker ontwaak je. De verbindingen in je kop worden losgekoppeld en zijn toe aan onderhoud. Je achterhaalt het probleem, kortsluiting! Wellicht de grootste ontdekking in je leven. Het kan ook anders. 

Driftig probeer je de verbindingen te lijmen, je probeert uiteenlopende technieken uit. De lineaal barst uiteen en de splinters vliegen in het rond. Je stapt opnieuw de deur uit en komt tot besluit. Je mag er wezen. Zijn zoals je bent. Je hoeft niet alles te kunnen. Ben zoals je wil. 

Deel je gedachten, zodra ze je blokkeren. Je zult de kortsluiting voorkomen. Voel je vrij en maak beslissingen op basis van je gevoel. Als je dat doet, is de kans op openbaring aanwezig en snap je heel snel wat ik bedoel.