Over alle do’s en dont’s
bloos ik in mijn achterhoofd,
groots was ik niet,
idioot dat wat ik zie,
verdoofd door telkens weer dezelfde beat

Liet mijn verdriet in de lead,
liep naar het land van niets ontzien,
liefdeloos, het land van heel misschien,
feilloos twijfelen op stand repeat,
en blijkbaar geheel verdiend,
want lief; eerlijkheid telt voor tien,
al had ik het graag anders gezien,
maar nadien is ieder helderziend

Mijn handen clean, mijn geweten vies,
discreet handelend alsof ik in je gezicht nies,
en zeg: gezondheid!
Alles op zijn tijd,
jij moet nu verder zonder mij
‘k heb spijt, schrijnend is hoe onze wegen scheiden,
maar kijk: pijn slijt, het is een feit dat het leidt
naar verwarring, bijt je vast en omarm het, strijdend,
als de warme zon die ons in mei bevrijd, benijd het
als de charme die ons verleid verder te kijken dan onze neus lang is,
dezelfde neus die niest, het ben jij die kiest