Niets is zo bemoedigend

als het onmiskenbaar vermogen van mensen

om hun leven meer inhoud te geven

door met hart en ziel daarnaar te streven.

Henry David Thoreau

Sorry. Had dit niet overzien. Erg egocentrisch.

Als we beschrijven wat we zien, beschrijven we onszelf. We zien de wereld niet zoals hij is, maar zoals wij zijn, of zoals wij geconditioneerd zijn ernaar te kijken. Moet je je echt zo sterk bewijzen bij de groep te horen. Werp toch een handdoek in de ring en geef je verloren. Wil je echt zo zijn, wees dan uitverkoren. Dierbaar en geliefd om wie je bent, om wat je doet. Toon een kracht van kwetsbaarheid en moed. Hang jezelf een bordje om ‘imperfect’. Onvolmaakt, nog lang niet uitgeleefd. Sociale paradigma’s bepalen je gedrag, ontdek hoe jij ze beleefd. Het is jouw werkelijkheid. Evenzo voor een ander die naar zijn principes neigt. Sta open voor wat er nog meer kan zijn, hoe je iets anders kunt benaderen en hoe een ander het kan verklaren. Zo zult gij leren met de jaren.

De mens
Zijn zwakte blijft winnen
Hij blijft zich verliezen
in woorden en zinnen.

De  autonomie
speelt tegen ik
of tegen wij
Ongeacht de culturele achtergrond
Speelt niemand zich vrij

Want allemaal zijn we gevangen
In een werelds gelijkspel

Bij de finish
Is de interviewer
Met een question important
Houd jouw geloof
Bij de dood
stand

De stress van vandaag is de lach van morgen,
waar de zorgen van gister mijn krachten verborgen,
borgen zij nu mijn basis,
gister, morgen, de vraag
gissen, zorgen, en vandaag:

Neem ik waar, ik ervaar, verklaar,
zit er naast of tast raak,
vaak vragen, soms dragen,
momenten worden fases,
en dagen maanden
op maandag verzadigd
zaterdag mijn lever beschadigd,
leef ik onvoorwaarlijk,
tijdloos, op de rand of safe zeilend over paden,
onvoorwaardelijk leef ik; scheef kijkend naar mijn daden
starend, stilzwijgend op de kade
mijn lach vandaag is van waarde,
op de rest die komen gaat,
Amen

Dankbaarheid

Wat bepaalt jouw geluk. Nou, het geluk zit in jezelf. Je kunt het leren met de dag. In principe geef je zelf de waarde van geluk aan, dat kan voor iedereen iets anders zijn. Houd het vooral bij jezelf. Dankbaarheid en geluk zijn goede vrienden. Ze versterken elkaar. Dankbaar zijn wakkert het gevoel van geluk aan. Iemand wie het gevoel van geluk ervaart, neigt dankbaarheid te tonen. Je kunt dankbaarheid tonen voor de kleinste dingen. Iemand heeft de moeite genomen jou iets uit te leggen, waar je dankbaar voor kunt zijn. Maar in hetzelfde geval, kun je jezelf dankbaar zijn dat je goed hebt opgelet en je kwetsbaar hebt opgesteld – door te laten zien dat je bereidt bent te leren. Het hoeft niet iets groots te zijn. En schrijf het gerust op, houd het bij en lees het aan het einde van de week terug. Je mag jezelf dankbaar zijn, dat je dit doet. Je ontdekt zo vanzelf jouw geluk.

Een stroom aan wolken blaast aan ons voorbij. Ooit heb ik er eens boven gevlogen. Drukte ik m’n neus tegen het raam om het schouwspel te bewonderen. Als een kind zo enthousiast, wat me overkwam. Een belevenis, iets onbekends. Ik kan nu nog steeds genieten van dat moment, al raak je eraan gewend. Het is mooi, zolang jij het mooi vindt. Dus, ik geniet.

Ik wil meer zien. Daarvoor heb ik m’n ogen. En al fiets ik dagelijks dezelfde route, toch zie ik iedere keer nieuwe dingen die me opvallen. Zodra ik de tijd heb om langer naar iets te kijken, neem ik die tijd. Zonodig parkeer ik m’n gedachten en verleg ik m’n aandacht naar dat wat ik zie. Wat je ook ziet, of waar je ook naar kijkt, het is kunst. Durf er ook op die manier naar te kijken. Pure concentratie!

Hoe langer je naar iets kijkt, hoe meer je gaat zien. Het is heerlijk om te doen. Daarnaast geeft het je eveneens rust. Ik heb zelfs momenten dat emoties me overmannen, vanwege het ontdekken van de schoonheid om ons heen. De natuur is een focking wonderlijk paradijs aan kleuren, geuren en geluiden. Dus, je neus en oren zullen niet onder doen, haal daar ook je voordeel uit.

En tot besluit. Deel het met je lotgenoten, de medemens of met je huisdier. Praat er lekker over en prikkel jezelf door de inzet van alles wat je bij je draagt. Je hebt ze niets voor niets gekregen.

Zintuigen (trouwens een prachtig woord ‘zintuig’ een orgaan dat een mens of dier de mogelijkheid geeft een bepaald gedeelte van de werkelijkheid waar te nemen).

Emotie rollercoaster

Zojuist ingestapt, het voorste karretje om alles te overzien. Klaar voor lancering, laten we aftellen vanaf 10. Wie z’n gordel niet om heeft, is gezien.

Gevlinder in m’n buik, gezond gespannen. De trein vertrekt vanaf z’n station, wij naar die looping verlangen. Hals-over-kop lopen de tranen langs m’n wangen.

De suizende wind langs m’n oren, gebrul van achter me. Een kurkentrekker om me op te warmen. Ook zit er iemand verstijft naast me, waarover ik me mag erbarmen.

M’n aanblik op haar gericht, terwijl die looping z’n intrede doet. Kijk nu eens dat gezicht, wat is ze toch zoet. Ik leg m’n hand op de hare, je doet het goed.

Een omgedraaide maag, adrenaline gestegen naar z’n top. M’n ogen maken nog enkele loopings, wat een euforisch gevoel in m’n kop.

Teruggekeerd op het platform, schreeuw ik om meer. Ik kijk haar aan en zeg ‘kom, we gaan nog een keer’. Zij besluit uit te stappen, nee, niet alweer.

Blauwe lucht, gele regen, gouden rivier, waar is alles gebleven. Het verdampt als sneeuw voor de zon, verplaatst zich via andere wegen, blijft het nog ergens kleven. Nee. Het komt en gaat, al kun je het verzamelen – zoals de rattenvanger van Hamelen. Opslaan in derivaten, onroerend goed, zodat je later leeft in overvloed. Enkel een schrale troost op je tekorten in het sociale verkeer. Wil je nu nog altijd alsmaar meer. Want zie je bewegen, of sta je stil. En zul je je begeven in de toekomst, is dat wat je wil. Zijn wij elkaars evenbeeld, of is er een verschil. Leven in het moment, ik moet je zeggen dat het went. Schond een ander eerder m’n vertrouwen, leer ik nu steeds meer om daar op te bouwen. Al dan niet het overpeinzen van dingen, maak ik mezelf nu wijs geen sterke verhalen te verzinnen. En als je wil weten hoe je moet beginnen. Toon je kwetsbaarheid en stel je open voor de ander. Wees geïnteresseerd en toon je respect, dan ontdek je vanzelf wat ik verander.

Stevig naast je schoenen staan. Kijk ze aan, maar blijf steevast naast je schoenen staan. Hangende schouders in optimale ontspanning. Waai met de wind mee langs je gedachten. Laat ze passeren zoals een rivier zijn weg baant. Langs oevers waar gapende mensen je staan aan te staren. Geniet van een natuurkrachtige stroming en houd je motor binnen boord. Schakel door om energie te benutten. Voel het van je top naar je onderste stromen. Wat gaat er komen.